k probeer me weleens in te leven hoe mijn leven eruit zou hebben gezien als ik in Peru was geboren. In een hutje buiten de grote steden, tussen de prachtige bergen van de Andes waar het dan 's nachts ijskoud zou zijn, waar ik een oer simpel leventje zou lijden met mijn familie, misschien met nog een familie een paar kilometer verder op en wat alpaca's en ezels op de achtergrond. Ik zou niet hoeven twijfelen over welke auto het beste bij mij past, ik bedoel ik loop wel en anders heb ik altijd nog een ezel. Hygiëne en ziektes? Nooit wat over gehoord. Ik zou dan rond lopen met door de modder vies geworden handen omdat ik simpelweg geen zeep nodig denk te hebben. Als ik ziek wordt dan is dat god zijn beslissing geweest. De aarde zal weleens weggespoeld worden door een overstroming in het heftige regenseizoen of schudden door een aardbeving, mijn houten hutje zou dan kunnen wegspoelen/ instorten met of zonder mij erin. Een dag later zou het hutje dan alweer staan en waarschijnlijk ik ook! Met de politiek hou ik me verder niet bezig, zij heeft mij nog noot wat opgeleverd, daarnaast is het toch een corrupt zooitje, wat altijd al zo was en altijd wel zo zou blijven.
De tijd vloog voorbij, inmiddels weer helemaal terug in Nederland
waarvandaan ik mijn laatste impressies in alle rust onder woorden breng. En dat zijn er nogal wat, vandaar een selectie!
Ik begin met “de fiesta’s” van Cusco!
Ik had het geluk mee te mogen dansen tijdens “de feestweek” van Cusco, in
aanloop naar Inti Raymi, het festival van de zon! Ik danste de Sonqonakuy, een
traditionele dans uit de Selba (jungle). Onder aanmoediging en luid gejuich van duizenden
mensen, die hun toevlucht hadden genomen naar Cusco voor dit spectaculaire en
internationaal befaamde evenement, heb ik het geluk gehad als enige Gringo
(geuzennaam voor een blanke persoon) mee te mogen dansen, en een hilarisch
gezicht was het! Mijn danspartner kwam niet boven mijn borst uit en dus stak ik
letterlijk boven iedereen met kop en schouders uit!
Na afloop raakte ik in gesprek met een vrouw die de directrice bleek te zijn
van een nationale tv zender. Zij gaf mij de beelden waar ik live opstond, een bijzondere
herinnering!
Deze vrouw bleek een uitstekend contact en wilde me ook helpen met mijn
sociale projecten. Ik heb daar later dankbaar gebruik van gemaakt!
Eerst een stukje over de goddelijke Peruaanse keuken. Ik leefde gedurende 5
maanden zoals eerder verteld bij een Peruaanse gastfamilie (fantastische
mensen). Ik kreeg daar alles mee over de cultuur en daarbij behorende keuken
die lekkerder en daarnaast
uitgebreider is dan de Nederlandse! Zo at en leerde ik aji de gallina en lomo saltado te maken, proefde
ik ceviche en maakt ik het jaarlijks eetfestijn mee waar de typisch voor de
Andes, heerlijke cavia koud! (zie foto’s) werd geserveerd. De cavia geld als
een ware delicatesse in Peru...
Terug naar het project!
De Engelse lessen liepen uitstekend! Ik gebruikte veel humor om de jongens
geboeid te houden en ze kwamen met plezier naar mijn les. Daarnaast verliepen
de workshops goed op sportgebied en spraken alleen de resultaten dat gegeven
tegen. De jongens van het voetbalteam, die deels inmiddels op vrije voeten
waren, verloren hun eerste twee wedstrijden als promovendus in een nieuwe
competitie, helaas.
In Cusco liggen er tal van mogelijkheden om evenementen en sociale
projecten op te zetten. Dit heeft te maken met de grote armoede enerzijds en de
grote toestroom van vermogende mensen anderzijds. Ik had nog een aantal ideeën
waar ik graag wat mee wilde doen. Ik kwam in contact met de juiste mensen om die
ideeën werkelijkheid te laten worden.
En met succes! Een nieuwe NGO (non gouvermentele organisatie) schoot als een
paddestoel de grond uit! Www.cuscofootball.com
werd geboren! Een project waarmee tweewekelijks een tweedaags toernooi werd
georganiseerd waarmee zo’n slordige 1000 sol werd opgehaald. Een bedrag waarmee
je in Peru bijna het zelfde kan aanschaffen als hier in Nederland met 1000
euro’s!
Dit project was erop gericht vermogende mensen (voornamelijk toeristen) deel te
laten nemen aan een voetbaltoernooi waaraan Cienciano (de meest bekende club
van Peru) zijn naam verbond! We kwamen overeen dat Cienciano drie spelers
afvaardigde per evenement om voetbalworkshops te geven. Cienciano won in 2003
nog de Copa Sud Americana (vergelijkbaar met de champions legauge in Europa)
ten koste van het Argentijnse River Plate!
Daarnaast heb ik het geluk gehad twee keer de nationale tv te kunnen halen met dit project (Canal 2)
dankzij het contact dat ik op had gedaan tijdens de dansfeesten van Cusco!
Na het toernooi drie keer te hebben georganiseerd,
besloot ik er even tussenuit te knijpen. Ik besloot met een vriendin naar
Bolivia te reizen, dichtbij en goedkoop.
Geweldig mooi is Bolivia, dat net als Peru een grote variëteit kent aan
landschappen. Zo ben ik van de tropische pampa’s (tussenvorm van heide en
jungle) via de ijskoude zoutvlaktes van Uyuni (let wel geen sneeuw vlaktes) neergestreken
bij het hoogstgelegen bevaarbare meer van de wereld, het prachtige meer: lake Titicaca.
Ongelooflijk, beduusd raakte ik door de overweldigende indrukken. De foto’s
liegen niet, ik raad iedereen aan om Bolivia eens te bezoeken!
Helaas moest ik de trip vervroegd afbreken omdat ik “weer” ziek werd, twee keer
longontsteking, inmiddels al twee maanden hoesten en een buikinfectie later
kwam ik aan in Cusco. Daar bleek dat door alle inspanningen mijn weerstand zo laag
was, dat een bacterie mij steeds weer ziek maakte. Ik besloot dus
even wat rust te pakken om goed te herstellen.
Ik had wat tijd om na te denken en wilde nog een project van de grond krijgen.
Het project wat uiteindelijk de naam kreeg: We want you for charity. Het idee voor dit project ontstond nadat de baas van een grote nieuwe discotheek mij vroeg te gaan samenwerken om de net door hem overgenomen discotheek nieuw leven
in te blazen. Dit had nooit gewerkt aangezien ik, toen, over twee weekjes al terug
zou keren naar Nederland. Mijn idee was het programma voor de dinsdag te organiseren.
Dit werd een avond waarop alle buitenlandse studenten en vrijwilligers in Cusco
werden uitgenodigd om deel te nemen aan een activiteitenprogramma dat ze door
de wondere wereld van Peru zou leiden. Van een spectaculaire salsa show en een magische
circusact tot aan heerlijk Peruaans eten en een potje Beer pong! Van
de omzet vroeg ik 50 procent als tegenprestatie voor het goede doel. Daarnaast ging de
collectebus langs en zo kon er wekelijks nog een kleine 1000 sol worden
bijgeschreven! Omdat er gigantisch veel goede doelen zijn in en rondom Cusco
heb ik er voor gezorgd dat elke week, andere goede doelen kunnen meeprofiteren
van dit project.
De laatste twee weken heb ik gewijd aan het maken van de laatste shots voor
mijn documentaire die ik in Nederland zal moeten editen aangezien er geen
computers aanwezig waren met bewerkingsprogramma’s die met HD kwaliteit konden
werken.
Om de eindbalans van mijn stage op te maken:
Project El poder del deporte:
- Engels lessen en sportworkshops: succesvol afgerond!
- Documentaire: shots geschoten slechts nog te editen in Nederland.
- Onderzoek kwaliteitsverbetering beleid Centro Juvenil Marcavalle:
aanbevelingen gedaan.
Project Cuscofootball.com: een succes, wordt voortgezet.
Project We want you for charity: een succes, wordt voortgezet.
(de opbrengst van elk event ging naar verschillende goede doelen)
Het geld, en nogmaals ontzettend bedankt daarvoor!! heb ik
geïnvesteerd in het aanschaffen van:
- Twee houtbewerking machines: 1400 sol
- Twee naaimachines om kleding en schoenen te bewerken: 2260 sol
- Voetbalshirts, keepers handschoenen en voetballen: 883 sol
- Vier verlengsnoeren voor computerworkshops: 239,60
- Vriezer: 1470 sol
(in de bijlages, beneden, vind u de bewijzen van de gepleegde donaties).
Een rekensommetje leert ons dat dit bij elkaar opgeteld: 6252,60 sol is.
Omgerekend is dit 1.563,15 euro waard! Namens alle medewerkers en de directrice in het bijzonder, de vrijwilligers en de kinderen: "ONTZETTEND BEDANKT"!!
Ik ben super blij met alles wat ik heb kunnen doen in Cusco en ben met tegenstrijdige
gevoelens weggegaan. Op mijn eindfeest kwamen zo’n 150 mensen hun dankbaarheid
en waardering tonen voor wat ik had gedaan gedurende mijn tijd in Cusco. Met
mooie woorden van vrienden die me het podium opriepen werd het feest afgesloten. Een
prachtige tijd die ik in mijn hart heb gesloten en nooit zal vergeten!
Als laatste wil ik iedereen bedanken voor zijn steun, berichtjes, gelukwensen,
sponsoring en medeleven! Ik had nooit durven dromen dat zoveel mensen mij zouden
volgen tijdens mijn avontuur in Peru! Jullie hebben me de energie en liefde
gegeven waarmee ik daar de mensen kon helpen die het zo hard nodig hebben!
Bedankt!!!
- Ik wil daarnaast de geïnteresseerde liefhebbers in buitenlandse kunst wijzen op verschillende exclusieve kunstwerken die ik goedkoop kan laten importeren (60 euro per 10 kilo). Deze zijn handgemaakt door de vader van mijn gastgezin die in Cusco leeft als kunstenaar. Op de laatste foto van de tweede dia slideshow vind u de schilderijen die ik inclusief verzendkosten voor 20 euro per stuk verkoop. De opbrengst gaat naar mijn Peruaanse familie!